عدم دستیابی اداره مهاجرت استرالیا به اهداف برنامه ریزی شده خود در سال 2016-2017
۰۳ دی ۱۳۹۶
نتایج برنامه مهاجرت 2016-2017 منتشر شده است.
بر خلاف سال های قبل، اداره مهاجرت استرالیا به هدف برنامه ریزی شده خود در مورد اعطای ویزاهای مهاجرتی نرسید و تفاوت قابل توجهی بین تعداد ویزاهای اعطا شده و ویزاهای برنامه ریزی شده به وجود آمده است. این نوع ویزا ها عبارتند از:
این مقاله تلاش میکند تا این آمارها را با تکیه بر جزئیات آن ها برسی و تحلیل نماید.
در زیر خلاصه ای از برنامه اصلی اعطای ویزا به متقاضیان، تعداد واقعی ارائه شده و اختلاف بین آنها را ملاحظه می فرمایید:
همانطور که در جدول بالا دیده می شود، سطح برنامه ریزی کلی 190 هزار ویزا برای سال های2017-2018 برنامه ریزی شده بود که متاسفانه به این عدد نرسیدیم و به طور کلی تعداد 6،392 ویزا کمتر از برنامه به متقاضیان اعطا گردیده است.
این تفاوت نشان دهنده تغییرات معنا داری می باشد که باید به دقت بررسی شود. همانطور که میدانید، از مهمترین وظایف وزارت مهاجرت استرالیا اعطای این ویزاهای برنامه ریزی شده به متقاضیان می باشد. البته در بیشتر موارد این وزارت خانه به اهداف خود رسیده است مانند ویزاهای کارفرمایی، استعداد های برتر، ویزاهای سرمایه گذاری و کارآفرینی و... اما ما در اینجا قصد داریم که به بررسی ویزاهایی که به هدف نهایی خود نرسیده اند نگاهی بیاندازیم.
در مقایسه با 10 سال گذشته، تغییرات قابل توجهی در کشورهای مبدا مهاجرت به استرالیا رخ داده است:
در سال های 2016-2017، 10 کشور برتر به شرح زیر بودند:
این درحالی است که در سال های 2007-2008 این ترکیب به شکل زیر بوده است:
افراد با ملیت انگلیسی اکنون درصد بسیار کمتری از برنامه مهاجرت را تشکیل می دهند. تعداد افرادی که دارای ملیت هندی و چینی هستند، به طور قابل توجهی افزایش یافته است. تعدادی از کشورهای جدید نیز به فهرست 10 کشور برتر اضافه شده اند، از جمله ویتنام، پاکستان، نپال و ایرلند.
در مقایسه با 5 سال گذشته، 5 شغل پرطرفدار، درصد کمتری از برنامه مهاجرت متخصصین را تشکیل می دهند. به طور خاص میتوان گفت تعداد قابل توجهی از حسابداران و آشپزانی که واجد شرایط اقامت دائمی هستند، کاسته شده است:
تعداد ویزاهای اعطا شده در این نوع ویزا در مقایسه با برنامه ریزی آن در سال 2017-2018، شامل کمبود قابل توجهی می باشد.
این کمبود برای ویزای مستقل مهارت هزار و پانصد شصت و هشت عدد یا 3.6٪ بوده است و برای اسپانسرشیپ های منطقه ای تعداد 3،141 عدد یا 11.8٪ بوده. به طور کلی، این کمبود تقریبا به میزان 5000 ویزا یا 6.8٪ می باشد.
با توجه به اینکه دریافت دعوتنامه از اسکیل سلکت تا چه میزانی برای واجدین شرایط رقابتی و سخت شده است، این موضوع نیز باعث ایجاد مشکلات بیشتر و نا امیدی برای متقاضیان خواهد شد. به نظر می رسد تعدادی از متقاضیان نیز دعوتنامه های اسکیل سلکت خود را دریافت می کنند، اما به کار خود برای باز کردن پرونده مهاجرت ادامه نمیدهند. این افراد هم تعداد قابل ملاحظه ای از دریافت کنندگان دعوتنامه را تشکیل می دهند.
همچنین جالب است مقایسه ای هم بین برنامه های مهاجرت آف شور و آن شور داشته باشیم:
بسیار جالب و تعجب آور است که تقریبا دو سوم از برنامه های متقاضیان ایالتی به متقاضیان آف شور رسیده است. در حال حاضر بسیاری از ایالت ها پیشنهادات شغلی برای رشته های مختلفی را اعلام نموده اند.
جریان ویزا والدین هم شباهت زیادی به ویزاهای دیگر دارد و در واقع 1112 ویزا یا 12.8٪ از تعداد اصلی و برنامه ریزی شده در سال مهاجرتی 2016-2017 کمتر ارائه شده است.
این موضوع برای متقاضیان ویزای والدین بسیار ناامید کننده است خصوصا این که تاکنون زمان زیادی را برای دریافت ویزای خود در انتظار بوده اند.
درمورد ویزای حالت سریع والدین (Fast-Track) که در آن هر یک از والدین باید مبلغ 43600 دلار را به عنوان هزینه ویزا پرداخت نمایند هم وضع بهتر از موارد بالا نیست. در جولای 2017 تعداد متقاضیان این ویزا 38508 نفر بوده است که با درنظر گرفتن اینکه برنامه ریزی انجام شده در این سال تنها برای 7175 نفر تنظیم شده، بنابراین با فرض اضافه نشدن تعداد متقاضیان این تعداد از افراد باید حداقل 5 سال در صف انتظار قرار بگیرند.
بر همین اساس برای حالت معمولی ویزای والدین که 49735 متقاضی دارد، با تخصیص سهمیه سالیانه 1500 ویزا در سال زمان انتظار والدین برای دریافت این ویزا 33 سال خواهد بود!!!
در این نوع ویزا هم شاهد کاهش 68 ویزا (7.6٪) بر اساس برنامه ریزی می باشیم. زمان انتظار برای این نوع ویزا نیز بسیار بسیار طولانی است. زمان های انتظار منتشر نمی شوند، اما از نشانه ها میتوان نتیجه گرفت که این دوران برای برخی از ویزاهای حمایت خانوادگی میتواند حتی تا بیش از 50 سال هم طول بکشد!!!
عدم دست یابی به اهداف از پیش تایین شده به شکل غیر منتظره ای زیاد شده است. دلیل این مشکل هنوز مشخص نشده و هیچ توضیحی نیز از سوی وزارت مهاجرت ارائه نشده است.
اگر این شرایط همچنان ادامه داشته باشد، این موضوع باعث بوجود آمدن یک لایه نا امنی و عدم اطمینان برای متقاضیان و افراد واجد شرایط بوجود خواهد آورد.
برای بررسی شرایط خود با مشاورین ما تماس بگیرید.
بر خلاف سال های قبل، اداره مهاجرت استرالیا به هدف برنامه ریزی شده خود در مورد اعطای ویزاهای مهاجرتی نرسید و تفاوت قابل توجهی بین تعداد ویزاهای اعطا شده و ویزاهای برنامه ریزی شده به وجود آمده است. این نوع ویزا ها عبارتند از:
مهاجرت نیروی کار متخصص
ویزای والدین
انواع ویزای خانوادگی
برنامه واجدین شرایط خاص
این مقاله تلاش میکند تا این آمارها را با تکیه بر جزئیات آن ها برسی و تحلیل نماید.
برنامه اصلی
در زیر خلاصه ای از برنامه اصلی اعطای ویزا به متقاضیان، تعداد واقعی ارائه شده و اختلاف بین آنها را ملاحظه می فرمایید:همانطور که در جدول بالا دیده می شود، سطح برنامه ریزی کلی 190 هزار ویزا برای سال های2017-2018 برنامه ریزی شده بود که متاسفانه به این عدد نرسیدیم و به طور کلی تعداد 6،392 ویزا کمتر از برنامه به متقاضیان اعطا گردیده است.
این تفاوت نشان دهنده تغییرات معنا داری می باشد که باید به دقت بررسی شود. همانطور که میدانید، از مهمترین وظایف وزارت مهاجرت استرالیا اعطای این ویزاهای برنامه ریزی شده به متقاضیان می باشد. البته در بیشتر موارد این وزارت خانه به اهداف خود رسیده است مانند ویزاهای کارفرمایی، استعداد های برتر، ویزاهای سرمایه گذاری و کارآفرینی و... اما ما در اینجا قصد داریم که به بررسی ویزاهایی که به هدف نهایی خود نرسیده اند نگاهی بیاندازیم.
کشورهای مبدأ
در مقایسه با 10 سال گذشته، تغییرات قابل توجهی در کشورهای مبدا مهاجرت به استرالیا رخ داده است:در سال های 2016-2017، 10 کشور برتر به شرح زیر بودند:
این درحالی است که در سال های 2007-2008 این ترکیب به شکل زیر بوده است:
افراد با ملیت انگلیسی اکنون درصد بسیار کمتری از برنامه مهاجرت را تشکیل می دهند. تعداد افرادی که دارای ملیت هندی و چینی هستند، به طور قابل توجهی افزایش یافته است. تعدادی از کشورهای جدید نیز به فهرست 10 کشور برتر اضافه شده اند، از جمله ویتنام، پاکستان، نپال و ایرلند.
تقسیمات بر اساس اشتغال:
در مقایسه با 5 سال گذشته، 5 شغل پرطرفدار، درصد کمتری از برنامه مهاجرت متخصصین را تشکیل می دهند. به طور خاص میتوان گفت تعداد قابل توجهی از حسابداران و آشپزانی که واجد شرایط اقامت دائمی هستند، کاسته شده است:
مهاجرت از طریق ویزای تخصص
تعداد ویزاهای اعطا شده در این نوع ویزا در مقایسه با برنامه ریزی آن در سال 2017-2018، شامل کمبود قابل توجهی می باشد.این کمبود برای ویزای مستقل مهارت هزار و پانصد شصت و هشت عدد یا 3.6٪ بوده است و برای اسپانسرشیپ های منطقه ای تعداد 3،141 عدد یا 11.8٪ بوده. به طور کلی، این کمبود تقریبا به میزان 5000 ویزا یا 6.8٪ می باشد.
با توجه به اینکه دریافت دعوتنامه از اسکیل سلکت تا چه میزانی برای واجدین شرایط رقابتی و سخت شده است، این موضوع نیز باعث ایجاد مشکلات بیشتر و نا امیدی برای متقاضیان خواهد شد. به نظر می رسد تعدادی از متقاضیان نیز دعوتنامه های اسکیل سلکت خود را دریافت می کنند، اما به کار خود برای باز کردن پرونده مهاجرت ادامه نمیدهند. این افراد هم تعداد قابل ملاحظه ای از دریافت کنندگان دعوتنامه را تشکیل می دهند.
همچنین جالب است مقایسه ای هم بین برنامه های مهاجرت آف شور و آن شور داشته باشیم:
بسیار جالب و تعجب آور است که تقریبا دو سوم از برنامه های متقاضیان ایالتی به متقاضیان آف شور رسیده است. در حال حاضر بسیاری از ایالت ها پیشنهادات شغلی برای رشته های مختلفی را اعلام نموده اند.
ویزای والدین
جریان ویزا والدین هم شباهت زیادی به ویزاهای دیگر دارد و در واقع 1112 ویزا یا 12.8٪ از تعداد اصلی و برنامه ریزی شده در سال مهاجرتی 2016-2017 کمتر ارائه شده است.این موضوع برای متقاضیان ویزای والدین بسیار ناامید کننده است خصوصا این که تاکنون زمان زیادی را برای دریافت ویزای خود در انتظار بوده اند.
درمورد ویزای حالت سریع والدین (Fast-Track) که در آن هر یک از والدین باید مبلغ 43600 دلار را به عنوان هزینه ویزا پرداخت نمایند هم وضع بهتر از موارد بالا نیست. در جولای 2017 تعداد متقاضیان این ویزا 38508 نفر بوده است که با درنظر گرفتن اینکه برنامه ریزی انجام شده در این سال تنها برای 7175 نفر تنظیم شده، بنابراین با فرض اضافه نشدن تعداد متقاضیان این تعداد از افراد باید حداقل 5 سال در صف انتظار قرار بگیرند.
بر همین اساس برای حالت معمولی ویزای والدین که 49735 متقاضی دارد، با تخصیص سهمیه سالیانه 1500 ویزا در سال زمان انتظار والدین برای دریافت این ویزا 33 سال خواهد بود!!!
باقی انواع ویزای خانواده
در این نوع ویزا هم شاهد کاهش 68 ویزا (7.6٪) بر اساس برنامه ریزی می باشیم. زمان انتظار برای این نوع ویزا نیز بسیار بسیار طولانی است. زمان های انتظار منتشر نمی شوند، اما از نشانه ها میتوان نتیجه گرفت که این دوران برای برخی از ویزاهای حمایت خانوادگی میتواند حتی تا بیش از 50 سال هم طول بکشد!!!
حرف آخر
عدم دست یابی به اهداف از پیش تایین شده به شکل غیر منتظره ای زیاد شده است. دلیل این مشکل هنوز مشخص نشده و هیچ توضیحی نیز از سوی وزارت مهاجرت ارائه نشده است.اگر این شرایط همچنان ادامه داشته باشد، این موضوع باعث بوجود آمدن یک لایه نا امنی و عدم اطمینان برای متقاضیان و افراد واجد شرایط بوجود خواهد آورد.
برای بررسی شرایط خود با مشاورین ما تماس بگیرید.